Wiebeltje, het adoptie konijntje 

Schrijver: Kes Gray & Mary Mc Quillan
Uitgeverij: Amsterdam - Nederlandse uitgave 2003
Illustraties: Mary Mc Quillan

Vorm: 
Het boek is voorzien van een harde en stevige kaft. De kaft sprak mij onmiddellijk aan zonder dat er speciale effecten of overdonderende prenten te zien waren. De prenten tonen telkens aan wat er verteld wordt in de tekst, ze tonen de emoties en de gebeurtenissen op een duidelijke manier. Er wordt ook gespeeld met fantasie, zo is Wiebeltje een blauw konijntje en dragen Sjoerd en Milred een hoed en een sjaal. Ze zijn een koe en een paard. De kleuren zijn telkens zeer passend bij elke figuur en voorwerpen. Er gaat niets botsen van de kleuren.
De prenten zijn zeer eenvoudig maar duidelijk getekend. Alle nodige zaken worden getekend en omlijnd. Wanneer ze in het donkere bos of in de donkere tunnel zijn, merk je dat ook aan de kleuren.
De tekst staat bij de illustraties maar verhinderen nooit de prenten die geen omkadering bevatten.

Inhoud: 
Wiebeltje is het hoofdpersonage uit het boek. In het verhaal vertellen Sjoerd en Mildred dat hij geadopteerd is. Eerst wil Wiebeltje het niet in zien maar dan dringt het toch tot hem door dat hij niet hetzelfde is zoals Sjoerd en Mildred. Hij doet er alles aan zodat ze zijn echte ouders willen zijn. Wiebeltje is een konijn, Sjoerd is een paard en Mildred is een koe.
Het verhaal is niet echt iets die aansluit aan het dagelijkse leven van de kinderen. Het zal voor veel kinderen een hele nieuwe situatie zijn, zeker als ze nog nooit in contact zijn gekomen met adoptiekinderen.
Ik vind dat de situatie voldoende wordt uitgelegd, het wordt op een verkorte en mooie manier uitgelegd aan de kinderen. Of veel kinderen zich zouden kunnen verplaatsen in zo'n situatie betwijfel ik. Ze kennen de gevoelens niet, hoe het voelt om hun 'echte' ouders niet te kennen.
Ook al zijn er weinig wendingen in het verhaal of verrassende gebeurtenissen zal het verhaal toch veel reacties en vragen losmaken bij de kinderen. Vooral omdat het helemaal nieuw is voor hen. Het is een realistische gebeurtenis die in een kleuterboek mooi verwerkt wordt en dit op een eenvoudige en idealistische manier.

Taal: 
De woordkeuze doorheen het verhaal vind ik wel goed gekozen. Ze gaan spelen met makkelijke en moeilijke woorden. Er zit afwisseling in, een moeilijk woord komt hier en daar eens piepen. De moeilijke woorden passen wel telkens bij de context maar of ze echt duidelijk worden voor de kinderen ben ik niet zeker.
Het verhaal is vooral opgebouwd uit dialogen tussen Wiebeltje en zijn ouders. Ze voeren een gesprek waarbij er telkens antwoorden worden gegeven zonder enige vorm van herhaling. Tijdens de gesprekken wordt er alledaagse taal gebruikt.

Verwerking: 
Ik denk dat het verhaal even tijd zal nodig hebben om volledig door te dringen. Daardoor zou ik voldoende tijd voorzien om te kunnen werken rond de vragen en reacties van de kinderen. Het verhaal biedt ook een mogelijkheid aan om rond gevoelens te gaan werken. Niet de basis gevoelens maar bijvoorbeeld teleurstelling.

Afbeelding