Liselotte op de loer 

Schrijver: Alexander Steffensmeier
Uitgeverij: Ploegsma bv, Amsterdam 2011
Illustraties: Alexander Steffensmeier

Vorm: 
Het boek is groot met een zeer stevige kaft dus ook makkelijk hanteerbaar bij het voorlezen. De kaft spreekt aan door dat de koe van achter de boom komt piepen. Zonder dat er speciale effecten zijn toegevoegd spreekt het boek toch aan om het te lezen. De prenten weergeven wat er verteld wordt in de tekst maar soms nemen sommige andere zaken de aandacht weg. Ik gebruikte het boek tijdens mijn stage, de kinderen legden onmiddellijk hun focus op een kip, de kip keert elke pagina bijna terug zonder een meerwaarde aan het verhaal te geven. De prenten zijn neutraal zonder verrassende elementen maar de kinderen leven wel echt mee in het verhaal. Ze vertelden tijdens mij stage voortdurend wat ze dachten dat er ging gebeuren.
De illustrator heeft geen specifieke tekenstijl gebruikt. De tekeningen zijn realistisch voorgesteld zonder veel detail te gebruiken. Er is zeker detail aanwezig in de tekeningen maar het overheerst zeker niet ten opzichte van de andere prenten. Alles wordt ook vanuit hetzelfde perspectief getekend, wij kijken naar het verhaal als een buitenstaander. De tekst staat telkens bij de illustraties zonder dat het storend is.

Inhoud:
Liselotte, de koe is het hoofdpersonage uit het boek. Ze doet niets liever dan de postbode te doen schrikken, ze verstopt zich overal waar ze maar kan. Liselotte, de boerin en de postbode zijn drie personen die herkenbaar zijn voor de kinderen, zij zijn dan ook de drie personen die in het verhaal voorkomen. Het is niet iets dat elke gebeurd, een koe die een postbode achterna zit op het erf. Het is zeker niet iets dat de kinderen dag dagelijks te zien krijgen maar dat maakt het verhaal zo leuk. Het speelt zich wel af in een omgeving dat de kinderen kennen, een boerderij.
Het verhaal roept niet echt spanning op maar eerder nieuwsgierigheid. De schrijver zorgt ervoor dat de kinderen nieuwsgierig zijn naar de volgende pagina van het boek. Door dat de gebeurtenis zo abnormaal is , i het best wel grappig ook. Het verhaal is zo makkelijk en snel dat is heel makkelijk en handig is om aan te brengen.

Taal: 
Het boek is vooral voor de oudere kleuters. Het is zeker ook bruikbaar voor de jongste maar dan moeten er wel woorden vervangen worden of weggelaten. Er is ook een overgewicht aan makkelijke woorden in het verhaal maar de moeilijke woorden moeten zeker toegelicht worden naar de kinderen toe. De prenten bieden geen hulp om de woorden te kunnen uitleggen dus een mondeling uitleg is nodig.
In het verhaal komen herhaling voor door dat Liselotte de postbode voortdurend laat schrikken. Er worden ook geen dialogen gebruikt omdat het verhaal vertelt wordt door een buitenstaander.

Afbeelding